AK 47 (Awtomat Kałasznikowa)

AK znany jako Kałasznikow to radziecki karabinek automatyczny skonstruowany w 1947r. Co ciekawe bardzo często używane oznaczenie AK-47 nie jest do końca poprawne, broń weszła do uzbrojenia w 1949r jako AK. Niektórzy twierdzą że radziecka konstrukcja jest skopiowanym StG44, nie jest to jednak prawda, w niemieckim StG zastosowano inne ryglowanie (za pomocą wychylenia zamka w płaszczyźnie pionowej). Radziecki karabinek działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z lufy, ryglowanie odbywa się na zasadzie obrotu zamka. Broń strzela silnym nabojem pośrednim 7,62x39mm, zasilanie odbywa się z dwurzędowego magazynka łukowego o pojemności 30 nabojów, możliwe jest również korzystanie z pudełkowych magazynków 40 nabojowych i bębnowych na 75 nabów. Zarówno łoże, chwyt pistoletowy, jak i kolba stała zostały wykonane z drewna, w wersji AKS zastosowano składaną pod spód broni kolbę metalową. W latach 50-tych skonstruowana została zmodernizowana wersja o oznaczeniu AKM, egzemplarze ze składaną kolbą metalową nosiły oznaczenie AKMS. W odróżnieniu od poprzedniej odmiany zmodernizowany karabinek jest lżejszy, łatwiejszy w wytwarzaniu, zastosowano w nim opóźniacz, urządzenie osłabiające odrzut i inną kolbę. Broń posiada celownik krzywkowy otwarty, nastawy są do 800m w odmianie podstawowej i do 1000m w zmodernizowanej. Niezależnie od wersji zastosowano przełącznik rodzaju ognia pełniący rolę bezpiecznika, jego dźwignia znajduje się po prawej stronie komory zamkowej, górna nastawa zabezpiecza broń, środkowa umożliwia strzelanie ogniem ciągłym, natomiast dolna pozwala na strzelanie ogniem pojedynczym. Jak wiadomo konstrukcja AK słynie z niezawodności, jest to spowodowane dużą masą części ruchomych, które są w stanie wepchnąć do komory kiepsko wykonany nabój i siłą wyrzucić spęczniałą łuskę. Karabinek ten posiada możliwość montażu bagnetu oraz granatników GP25 Kastior i GP30 Obuwka, po dołączeniu specjalnej szyny montażowej możliwy jest montaż lunety. W latach 70-tych w Rosji rozpoczęto produkcję małokalibrowej odmiany tej broni która zastąpiła poprzednie wersje na amunicję 7,62x39mm, był to AK-74 dostosowany do naboju 5,45x45mm. AK był wielokrotnie kopiowany, na przykład fińską kopią jest M76 Valmet, w Izraelu skonstruowano karabinek Galil będący kopią AK dostosowaną do amunicji 5,56x45mm. W Polsce w latach 90-tych rozpoczęto produkcję Beryla, jest to modyfikacja AKMu do naboju 5,56x45mm. Tak więc karabinek AK jest bardzo dobrą, niezawodną i odporną bronią.

Nabój 7.62x39mm
Prędkość początkowa pocisku 715m/s
Waga pocisku 3.42g
Zasięg (teoretyczny) 1,000m
magazynek 30 nabojów
waga 3.1 pusty, 4,3 pełny
wymiary 900 x 195 x 70mm

Chcialbym z przy okazji dodac ze slynny Kalasz ,glownie ze wzgledu nie zawodnosci jak i ilosci wyp egz od strony parametrow wyglada troszke inaczej.

W AK wszytko stoi na glowie . Biorac pod uwage np karabinek mauser wz 29 to waga tej broni ma sie idealnie do ilosci mat miotajacego w naboju jak i masy pocisku. Podobnie jest w MG 42 . W AK zastosowano jednak b mocny naboj posredni(tak naprawde naboj miedzy posrednim a zwyklym karabinowym) co spowodowalo ze przy ogniu pojedynczym masa karabinka jest wystarczajaca,jednak przy ogniu seryjnym jest zbyt mala co powoduje podrywanie lufy w gore.Praktycznie celne strzelanie ogniem ciaglym jest niemozliwe,chyba ze ktos lubi posylac pociski w niebo. W USA jest firma produkujaca AK tylko o ogniu pojedynczym co likwiduje podstawowa wade tej broni. Inne wady mniej istotne to wysokosc konstrukcji spow duzym magazynkiem oraz jego beznadziejny pomaranczowy kolor ,jaki wystepowal przy wersjach ak 74.

Gość

Metus eget congue dctuim, orci nunc tincidunt ante, in vestibulum leo ligula ac lorem. Maecenas in est orci, non eleifend lacus. Class aptent taciti sociosqu ad litora torquent per conubia nostra, per inceptos himenaeos. Aenean eget diam dolor, a congue enim. Morbi at justo vitae nulla molestie sollicitudin eu nec risus. Vestibulum sollicitudin facilisis metus, at sagittis justo porta quis. Nulla vitae magna nec nulla luctus euismod et non enim.