M60 Ciężki karabin wsparcia

Uniwersalny karabin maszynowy M-60

Pod koniec II wojny światowej podjęto prace nad zastąpieniem karabinów Browninga kal. 7,62 mm: M-1917A1, M-1918A2(BAR) i M-1919A4, będących na wyposażeniu armii amerykańskiej. Uczestniczyły w nich min. firmy Bridge Tool and Die Manufacturing Co. i Inland Manufacturing Division General Motors. Powstały w wyniku tych prac pierwszy model T-44, bazował na dwóch niemieckich kaemach: FG-42 i uniwersalnym MG-42. W wyniku dalszych przeróbek T-44 w BT&DM powstał T-52 ze zmienionym węzłem gazowym, a w IMDGH skonstruowano T-161 ze zmienionym donośnikiem amunicji. Po dalszych modyfikacjach T-161 powstał model T-161E3, który w lutym 1957 roku przyjęto w armii amerykańskiej jako M-60. M-60 to chłodzony powietrzem uniwersalny karabin maszynowy strzelający standardowymi natowskimi nabojami 7,62 x 51mm. Karabin zbudowany jest w układzie współosiowym. Osie kolby i lufy pokrywają się, co minimalizuje podrzut w czasie strzelania. Jest to broń samoczynna, działająca na zasadzie odprowadzania części gazów prochowych przez boczny otwór w lufie na tłok gazowy umieszczony pod lufą, który oddziaływuje na suwadło. Ryglowanie odbywa się przez obrót zamka przez suwadło. W zamku znajduje się wyciąg i wyrzutnik łusek. Karabin strzela z zamka otwartego. W amunicję zasilany jest lewostronnie z rozsypnej taśmy metalowej (z otwartymi ogniwami) o pojemności 100 naboi umieszczonej najczęściej w brezentowym pojemniku. Donośnik przesuwa taśmę z nabojami tylko przy odrzucie. Łuski i puste ogniwa wyrzucane są przez osobne okna wylotowe z prawej strony komory zamkowej. W lewej, górnej części uchwytu pistoletowego znajduje się nastawa bezpiecznika przed strzałem przypadkowym. Po prawej stronie broni umieszczono, nieruchomą podczas strzelania rękojeść przeładowania. M-60 posiada lufę szybkowymienną ze szczelinowym tłumikiem płomieni, połączoną na stałe komorą gazową i regulowanym dwójnogiem. Jest to dobre rozwiązanie przysparzające wiele problemów na polu walki. Na dodatek w czasie wymiany lufy trzeba używać rękawicy azbestowej, jako ochrony przez oparzeniem. Chromowany przewód lufy posiada cztery bruzdy prawoskrętne o skoku 292mm. Dla przedłużenia żywotności lufy umieszczono wkładkę stellitową we wlotowej części jej przewodu. Karabin posiada kolbę stałą. Rączka transportowa mocowana jest do komory zamkowej (jedna z większych wad broni). Na broni można instalować wspornik dla optycznych urządzeń celowniczych. Ramkowy celownik z nastawami od 200 do 1200 jardów skalowany jest co 100 jardów, muszka jest stała. Jako ckm M-60 mocowany jest do trójnożnej podstawy M-122, a jako bron pokładowa do podstawy M-142. Przy strzelaniu amunicja ćwiczebną wykorzystuje się urządzenie M-13. M-60 był produkowany w amerykańskich zakładach Maremont Corporation oraz na licencji w Tajwanie pod oznaczeniem Model 57.

M-60C

Przystosowany do instalowania na zewnątrz śmigłowców, z elekrospustem, bez kolby, łoza, uchwytu, dwójnogu i przyrządów celowniczych. Masa 10,4 kg, długość 1099mm.

M-60D

Przystosowany do mocowania w otwartych drzwiach śmigłowców, także bez kolby, łoza, uchwytu, posiada celownik kołowy i tylec z dzwigniami mechanizmu spustowego. Masa wynosi 10,7 kg, a długość 1140mm.

M-60E1

Jest to zmodernizowana wersja M-60 o mniejszej liczbie części i uproszczonej konstrukcji. Lufę pozbawiono zespolenia z komora gazowa i dwójnogiem oraz usunięto jej osłonę, rączka transportowa przymocowana bezpośrednio do lufy umożliwia jej wymianę gołą ręką. Dwójnóg przytwierdzono do komory gazowej. Zmodyfikowano łoże, celownik, podajnik, pokrywę komory zamkowej, węzeł gazowy, zastosowano udoskonalony pojemnik na taśmę nabojową. Tak przeprojektowany karabin nie wszedł na uzbrojenie.

M-60E2

Ta wersja została stworzona dla piechoty morskiej na bazie M-60C, która negatywnie oceniła czołgowy km M-73. Główna różnica to zamknięty węzeł gazowy, z którego gazy prochowe odprowadzane są przez przewód z ujściem na wysokości tłumika płomieni. Szczelinowy tłumik znajduje się na końcu przedłużacza lufy wystającego poza pancerz wozu. Masa karabinu wynosi 11,1kg, długość 1384mm.

M-60E3

Wersja E3 powstała w wyniku gruntownej modernizacji M-60 przeprowadzonej przez oddział Saco Defence Systems Division z Maremont Co., przy wykorzystaniu projektu M-60E1 oraz doświadczeń z programu PIP z lat 1981-82. Te lżejsze wersje M-60 stworzono na zamówienie piechoty morskiej i marynarki, a później przekonały się do niej także siły powietrzne. W stosunku do M-60 zmodernizowano w nim węzeł gazowy, wymieniono tłok gazowy i zastosowano lżejszą lufę z nowym, krótszym tłumikiem płomieni, dwójnóg przymocowano do rury suwadła, a rączkę do lufy. Modernizacji poddano pokrywę komory zamkowej, suwadło, wyciąg i urządzenie powrotne.. Nowa muszka jest regulowana w pionie i poziomie, a zamiast szczerbinki zastosowano duży przeziernik. W miejsce stalowego, pokrytego gumą chwytu pistoletowego zamontowano aluminiowy, z odchyloną osłoną spustu. Bezpiecznik zamontowano po obu stronach uchwytu. Łoże zostało wykonano z tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknem szklanym, kolba nie posiada opory naramiennej. Miedzy nóżkami dwójnogu, na rurze z suwadłem, wprowadzono drugi chwyt pistoletowy. Usunięto osłonę lufy. Do pokrywy zamkowej można instalować wspornik do montażu optycznych urządzeń celowniczych. Wprowadzanie nowej broni do uzbrojenia rozpoczęto latem 1985 r. Karabin można wyposażyć w lufy krótką i długą (lekka do rkm-u i ciężka do ckm-u). Początkowo nie posiadał możliwości używania go jako ckm. Masa w zależności od lufy 8,7 do 9,4 kg, długość 940 do 1077mm.

M-60E4

Jest to kompleksowa modernizacja M-60E3, powstała na zamówienie wojsk lądowych USA, które poszukiwały następcy M-60. Jednak wersja ta przegrała z licencyjnym belgijskim MAG M240B. Natomiast nowy karabin w lecie 1995 roku na uzbrojenie swoich oddziałów specjalnych przyjęła US Navy. M-60E4 jako standardową otrzymał nową, krótką lufę ze stałą muszką i nowym, szczelinowym, otwartym tłumikiem płomieni. Zmianie uległa komora sprężania gazów. Nowe są również: lekki dwójnóg o regulowanej wysokości , jednoczęściowe łoże z chwytem pistoletowym, podpora naramienna kolby i nylonowe pojemniki do amunicji o pojemności 50 i 100 naboi. Karabin przystosowany jest do strzelania z taśmy o pojemności także 200 nabojów. Na pokrywie komory nabojowej umieszczony jest uchwyt do standardowych, natowskich optycznych przyrządów celowniczych. Do M-60E4 można mocować lufy od M-60E3. Masa od 9,9 do 10,5 kg, dlugość od 940 do 1077mm.

Dane taktyczno-techniczne dla M-60:

kaliber: 7,62mm,
długość całkowita: 1105 mm,
masa: 11,1 kg,
długość lufy z tłumikiem płomieni: 560 mm,
długość linii celowania: 500 mm,
szybkostrzelność teoretyczna: 550 strz/min,
zasilanie: taśma rozsypna pojemności 100 naboi,
predkość początkowa pocisku: 855 m/s

Jak to się mówi karabin wsparcia."Krowa",która sypie tyle naboi ile śniegu w zimie:D.

W wietnamie na ten karabin wołali "Hog" czyli po prostu świnia Wink

.Podobno wydaje taki dźwięk. Smile

Klekoczące ogniwa taśmy tłuką się i piszczą jak zarzynany świniak. Podobno na starszych taśmach (teraz są inne ogniwka) efekt ten był jeszcze głośniejszy ale tego nie było mi dane słyszeć.